زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تذکیه (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرحشده در آیات قرآن، «تذکیه» است.


۱ - معنی تذکیه



تذكيه در لغت به معناى تمام و كمال شى‌ء و سرعت و نفوذ آن است كه بر شعله‌ور شدن آتش به جهت سرعت و كامل شدن آن و انسان زيرك به لحاظ كمال عقل و تيزى فهم او اطلاق شده و نيز به معناى ذبح آمده است؛ زيرا ذبح، آخرين مرحله حیات و اظهار قوّت و قدرت حیوان است. در اصطلاح فقه تذكيه يا به وسيله حیوان همانند سگ تربيت شده يا با ابزار جامد همانند نیزه‌ يا به ذبح با شرايط خاص آن است‌ و از ميان حيوانات، فقط شتر تذكيه‌اش با نحر است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار تذکیه (قرآن)، اصل عدم تذکیه (قرآن)، تذکیه حیوان پرت شده (قرآن)، تذکیه حیوان خفه شده (قرآن)، تذکیه حیوان زده شده (قرآن)، تذکیه حیوان شاخ خورده (قرآن)، تذکیه شتر (قرآن)، تذکیه حیوان دریده شده (قرآن)، تعلیم برای تذکیه (قرآن)، سگ شکاری و تذکیه (قرآن)، شرایط تذکیه (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. مصطفوی، حسن، التحقیق فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۳۰۱، «ذکی».    
۲. خمینی، روح الله، تحریر الوسیله، ج ۲، ص ۱۳۵.    
۳. خمینی، روح الله، تحریر الوسیله، ج ۲، ص ۱۴۸.    
۴. خمینی، روح الله، تحریر الوسیله، ج ۲، ص ۱۵۰.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۴۴۴، برگرفته از مقاله «تذکیه».    


رده‌های این صفحه : تذکیه | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.